Επιδιώκουμε μέσα από την πρόταση μας να αποκαταστήσουμε τη σχέση της πόλης με τη θάλασσα και να αναδείξουμε την Παλιά Παραλία της Θεσσαλονίκης ως Χώρο και ως σημείο κοσμοπολιτισμού μιας πόλης που συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μεταξύ Βαλκανίων και Μεσογείου.
Στην κεντρική μας ιδέα ο άξονας της παλιάς παραλίας χωρίζετ
αι σε διακριτές διαμορφώσεις τις οποίες χαρακτηρίζουμε ως Όρμους. Ως «Όρμος» χαρακτηρίζεται "η μικρή κόλπωση που υπό ειδικές συνθήκες, (κατά διεύθυνση πνέοντος ανέμου ή υφιστάμενου κυματισμού), μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στα εντός αυτού αγκυροβολημένα πλοία. Με την επίσημη ονομασία, ο Όρμος είναι γενικά το μέρος της θάλασσας κατάλληλο για αγκυροβολία". Στην πρόταση μας, οι Όρμοι που δημιουργούνται έχουν διακριτό χαρακτήρα, προσφέροντας διαφορετικές σχέσεις με τη θάλασσα, διαφορετικές αγκάλες όπου ο καθένας μπορεί να ξαποστάσει, να ρεμβάσει, να συνδιαλλαγεί ως προτιμά. Οι Όρμοι είναι τα αγκυροβόλια των περαστικών, αυτών που αποφάσισαν να συναντηθούν με τους φίλους τους ή να περάσουν λίγο χρόνο μονάχοι.
Εκκινώντας από τον λευκό Πύργο οι επιμέρους Όρμοι που δημιουργούνται είναι οι εξής: 1.Κάδρο. 2. Απάγκιο 3. Πάγκοι και Βότσαλα 4.Βραχάκια 5.Καλαμιές 6.Κιόσκι
1. Κάδρο. Στην ανοιχτωσιά
που δημιουργείται στο σημείο όπου καταλήγει η οδός Στρατηγού Καλλάρη διαμορφώνεται το «Κάδρο τού Ολύμπου». Δύο μεγάλοι κύκλοι διαμέτρων 3μ. και 6μ. καδράρουν το βουνό του Ολύμπου αναδεικνύοντας το ως πρόταση φυγής του βλέμματος για αυτούς που διασχίζουν την Παλιά Παραλία αλλά και για όλη την πόλη. Οι δύο κύκλοι τοποθετούνται σε ανύψωση του 1.5μ. πάνω από το επίπεδο του κρηπιδώματος στο οποίο κανείς φτάνει από δύο ράμπες πλάτους 5μ.. Μπροστά από το υπερυψωμένο επίπεδο με τους κύκλους, δημιουργούνται ήπια φαρδιά σκαλοπάτια, για στάση και απόλαυση της θέας.
2. Απάγκιο. Ο επόμενος 'Όρμος φέρνει τον περαστικό κοντά στο επίπεδο της θάλασσας. Μια ράμπα τον κατεβάζει στο +0.50μ όπου εκεί μπορεί να απαγκιάσει, σε έναν επιμήκη επικλινή χώρο στάσης. Μπορεί σχεδόν να ξαπλώσει, σχετικά απομονωμένος από την έντονη κίνηση της Λεωφόρου Νίκης, έχοντας άμεση επαφή με το υγρό στοιχείο. Προβλέπεται ράμπα ήπιας κλίσης ώστε ο χώρος να είναι προσβάσιμος για όλους.
3. Ο 'Όρμος αυτός χωρίζεται σε δύο τμήματα. Τους Πάγκους και τα Βότσαλα.
Πάγκοι. Σε αυτό το σημείο γίνεται επέκταση του υπάρχοντος κρηπιδώματος με ξύλινη προβλήτα και εκεί τοποθετούνται αστικά κοινόχρηστα τραπέζια. Δημιουργείται έτσι μια αίσθηση οικειοποίησης που ευνοεί τη μάζωξη, τη δημιουργία παρέας και συνδιαλλαγής. Η σύντομη συνάντηση μεταξύ φίλων και γνωστών είναι μία σημαντική πτυχή στην ελληνική κουλτούρα και αναδεικνύεται στην πρόταση μας σε συνδυασμό με την θάλασσα και κάτω από τον ελληνικό ήλιο. Μία γνώριμη και αγαπημένη κατάσταση στην ελληνική νοοτροπία και τον μεσογειακό τρόπο ζωής.
Βότσαλα. Στα βότσαλα σε οδηγεί μια μεγάλη ράμπα ήπιας κλίσης που σε φέρνει κοντά στο επίπεδο της θάλασσας. Όπως συμβαίνει και με τα βότσαλα μιας παραλίας, σε αυτό τον Όρμο δεν κάθεσαι με τον πιο άνετο και αναπαυτικό τρόπο καθώς η σκληρή τους επιφάνεια δεν σου δίνει τη δυνατότητα. Τα βότσαλα της διαμόρφωσης μας, μιμούνται τη συνθήκη αυτή προσφέροντας την ευχαρίστηση που έρχεται από την άμεση επαφή με τα στοιχεία της φύσης.
4. Βραχάκια. Ο επόμενος 'Όρμος βρίσκεται στην απόληξη του άξονα της Αγίας Σοφίας. Τρία τρίγωνα συνθέτουν τον συγκεκριμένο όρμο. Από αυτά, τα δύο σπάνε σε μικρότερα ρομβοειδή επίπεδα τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικά ύψη το καθένα. Για να καθίσεις πάνω τους πρέπει να σκαρφαλώσεις, όπως συμβαίνει όταν ανεβαίνεις σε βράχια της ακροθαλασσιάς.
5. Καλαμιές. Στις δυο ενότητες που πλαισιώνουν συμμετρικά τον άξονα της Αριστοτέλους δημιουργούνται οι αλέες που χωρίζονται από το υπάρχον κρηπίδωμα με υδάτινα κενά. Μέσα σε αυτά τοποθετούνται σε σειρά, γραμμικά φωτιστικά που επιπλέουν μέσα στην θάλασσα. Δίνουν την αίσθηση που έχουν οι καλαμιές όταν φυσάει αέρας και φουρτουνιάζει η θάλασσα. Επιδιώκουν να ενισχύσουν έτσι, με φυσικό τρόπο, οπτικά και ακουστικά την αίσθηση του ανέμου και της θάλασσας και να δημιουργήσουν μία λεπτεπίλεπτη φωτεινή φαντασμαγορία τις βραδινές ώρες για τους περαστικούς.
6. Κιόσκι. Διασχίζοντας την πλατεία Αριστοτέλους και περνώντας από τις δυο ενότητες με τα υδάτινα κενά, συναντάς την στάση θαλάσσιου λεωφορείου και στη συνέχεια την τσιμέντινη βάση πάνω στην οποία υπάρχει σήμερα το περίπτερο με τα είδη αλιείας και σουβενίρ. Σε αυτό το σημείο, αναβιώνουμε συμβολικά και με σύγχρονους όρους το ιστορικό στιγμιότυπο της Παλιάς Παραλίας όπου στεγαζόταν ένα περίπτερο του τελωνείου νέο-οθωμανικού χαρακτήρα. (εικόνα 3, πηγή 4). Δημιουργούμε μια σύνθεση δυο όγκων που βασίζεται στην παλιά δομή του περιπτέρου και προτείνουμε ως χρήση ένα κιόσκι πρόχειρου φαγητού καθώς η γειτνίαση με τη στάση θαλάσσιου λεωφορείου ευνοεί κάτι τέτοιο. Το νέο κιόσκι διατηρεί τη δομή του παλιού περιπτέρου που αποτελούνταν από βάση, την οποία από οκταγωνική κάνουμε κυλινδρική, στέψη από περιμετρικό γείσο και επίστεψη μια θολωτή κατασκευή. Ταυτόχρονα το καμπύλο σχήμα του που το ντύνουν περιμετρικά ξύλινες περσίδες, λειτουργεί ως ενιαίο σύνολο μορφολογικά με τη στάση θαλάσσιου λεωφορείου όπως παρουσιάστηκε με το πρώτο βραβείο.
ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
Χριστίνα Μαϊστρέλη
Μάρω Κρούσκα
Μάρκος Σοφιανός
Διονύσης Κλαυδιανός
Comments