Τα Λιχαδονήσια, είναι ακατοίκητα νησάκια του Μαλιακού κόλπου ορατά από κάθε σημείο της ακτογραμμής αυτού του στενού κόλπου. Η δημιουργία ενός κέντρου θαλασσιών ερευνών για μελέτη του πλούσιου θαλάσσιου χώρου ήταν το αντικείμενο της μελέτης που εκπονήθηκε στα πλαίσια διπλωματικής έρευνας στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΑΠΘ.

 

Η επιθυμία προσέγγισης ενός θολού σημείου στον ορίζοντα αποτέλεσε την αρχική ιδέα για το σχεδιασμό. Τα μικρά νησάκια που βλέπεις κινούμενος περιμετρικά του Μαλιακού κόλπου δημιουργούν την απορία για ανακάλυψη τους. Η προσέγγιση του αρχικά θολού σημείου θέασης γίνεται με αλλεπάλληλα ζουμ στα οποία αποκαλύπτονται διαφορετικά επίπεδα πολυπλοκότητας του φυσικού τοπίου. Όταν καταλήγουμε στο νησί τα αλλεπάλληλα ζουμ συνεχίζονται φανερώνοντας μορφοποιήσεις έντασης και ομαλότητας. Όπως η χαρακτηριστική ηφαιστιακή πέτρα του νησιού όπου η τυχαία μορφοποίηση της διακρίνεται από την ύπαρξη ρωγμών.

 

Η ανάλυση των χαρακτηριστικών με τα οποία η ρωγμή εντάσσεται στον φυσικό σχηματισμό της πέτρας χρησιμοποιήθηκαν για το σχεδιασμό του κέντρου θαλάσσιων ερευνών. Η γραμμικότητα της ρωγμής, η ιδιότητα της να σχίζει το έδαφος και να βυθίζεται σε αυτό ακολουθώντας την υπάρχουσα μορφολογία, έγιναν βασικές αρχές σχεδιασμού. Δημιουργείται ένα επίμηκες κτίριο που σαν ρωγμή σχίζει το έδαφος, ήπια, με σκοπό να ενταχθεί σε αυτό και όχι να κυριαρχήσει.

​

Οι χώροι εντάσσονται λειτουργικά σε open plan διάταξη ώστε να υπάρχει ροή κίνησης. Δεν υπάρχει πλήρης αυτονομία των χώρων, καθώς η ελεύθερη κάτοψη επιτρέπει την κίνηση ανάμεσα τους. Στο κάτω επίπεδο βρίσκονται οι εργασιακοί χώροι, χώρος διαλέξεων/σεμιναρίων, βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο, καθώς και ο χώρος περιοδικών εκθέσεων. Στο επάνω επίπεδο βρίσκεται καφέ-εστιατόριο όπου κάποιος μπορεί να ατενίσει το Μαλιακό κόλπο και την κορυφογραμμή των ορεινών όγκων της Στερεάς Ελλάδας, διαδικτυακοί χώροι και χώρος εκθέσεων. 

​

Το κέλυφος, το οποίο σκεπάζει αυτή τη ρωγμή-κτίριο που ήπια βυθίζεται στη γη, είναι ένα ελαφρύ δικτύωμα το οποίο προσπαθεί να γίνει συνέχεια της μορφολογίας του εδάφους ενώ επιτρέπει τη διάχυση φωτός και βλέμματος ανάμεσα στο μέσα και στο έξω.