Ένας τόπος αφιερωμένος στη ζωντανή μνήμη της κοινότητας των μικρασιατών της Στυλίδας ήταν το αντικείμενο που ζητήθηκε από τον Σύλλογο Μικρασιατών και τον Δήμο Στυλίδας. Η δημιουργία ενός μνημείου Μικρασιατών, που θα τονώσει το αίσθημα μνήμης, θα αναδείξει το πολιτιστικό στοιχείο του τόπου και θα δημιουργήσει ένα νέο σημείο αναφοράς που θα δοθεί στους κατοίκους ήταν η επιδίωξη της πρότασης.

​

 Δημιουργείται μια ήπια πορεία ανάβασης προς το μνημείο, με τη διαμόρφωση δύο επιπέδων που λειτουργούν ως χώροι στάσης. Ένα τοιχίο με εσοχές και προεξοχές σκούρου μαρμάρου -ως σύμβολα των δακρύων των ανθρώπων που άφησαν την πατρίδας τους- συνοδεύει αυτή την ανάβαση λιτής μνημειακότητας. Στο δεύτερο επίπεδο τοποθετείται πάνω σε επίμηκες βάθρο, το μνημείο-γλυπτό το οποίο διακόπτεται από μια τομή στη γη που συμβολίζει το χάσμα, τη μετάβαση των Μικρασιατών από την παλιά τους πατρίδα στην καινούρια. Το περιμετρικό στηθαίο του δευτέρου επιπέδου ντύνεται με το ίδιο σκούρο μάρμαρο, γίνεται σημείο στάσης και ανάπαυλας και δημιουργεί ένα χώρο συνάντησης και αλληλεπίδρασης.